ما سی و چند سال است که نخندیده ایم! جمعی پسته با دهان های ِ بسته روی ِ میز ِ بلندترین شب نشینی ِ زمین. ما را خواهند شکست ما را خواهند خورد ما نخواهیم خندید ما نخواهیم مُرد... (ح.ر)
ترجیح میدهیم با چکش خوردمان کنند و مغزهای له شده یمان را با ولع بخورند ولی مثل پسته های باز با دندانهای لجن الودشان بازمان نکنند ... فوق العاده بود ...
چند سال پیش، هر وقت می‌گفتم "ترش" با فکر کردن به مزه‌اش، دهنم آب می‌افتاد؛ ولی حالا که روزی صدبار از سر اجبار می‌گویم "لواشک‌های لقمه‌یی و پذیرایی، ترش ترش" تا بتوانم لواشک‌هایم را در مترو بفروشم، دهانم فقط خشک‌تر می‌شود.
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
له شاید بشویم به تاوان نخندیدن... که اگر میخندیدیم شاید دو پاره بیشتر نمیشدیم. ولی نخواهیم مرد!!
ما نخواهیم مُرد.
وای از دست تو حسین!
حقا که رهایی...
مرسی عاطفه جان.
ما را خواهند شکست...
بعله!فی الواقع این است...
بعله...!
هیچی نتونستم بگم این بار سکوت حرفهای بیشتری داره
سکوت.سر رفته از حرف ها.
پسته هایی که نمیخندنو با دندون میشکنن !
ولی خبر ندارن یه روزی دندوناشون میشکنه !
پسته ها،دندون ِ اونایی که پسته هارو میشکنن،میشکنن!
درود بر شما
چه کوتاه های ملسی
ممنون آقای ِ پیرستانی
کامنت حوا با اجازه ت عای بود ..لایک
پست محشر بود حسین
عالی بی اغراق ..
منظوم محتوای شعره ..
ولی یه خورده نا موزون بود اولاش
ولی داری عالی می شی
مرسی ساره بانو.
:)
با ما هم دیگه بعله.../
بعله!
از پسته ی دربسته ملولم و پسته ی خندانم آرزوست!
بعله...!
اما تلخ هم نیستیم
منم اتفاقا خوب جایی رو پیذا کردم
ولی حیف که تو زودتر گفتی !
یه آشنا دشاتم تو حراست بلاگ اسکای، همون!
مراقبتیم رهای روشنا ..
"پسته های لال"
چه تعبیر ِ خوبی
مرسی آبیدر،چه عنوان ِ خوبی!
چی شده ممد!؟
مرسی حسین
حس خوبی می گیرم با نوشته هات
ممنون منصوره خانم.
حرفهای همه ی ما رو زدی
ترجیح میدهیم با چکش خوردمان کنند و مغزهای له شده یمان را با ولع بخورند ولی مثل پسته های باز با دندانهای لجن الودشان بازمان نکنند ...
فوق العاده بود ...
خیلی خوب بود .
ممنون که به من سر زدید.
چند سال پیش، هر وقت می‌گفتم "ترش" با فکر کردن به مزه‌اش، دهنم آب می‌افتاد؛ ولی حالا که روزی صدبار از سر اجبار می‌گویم "لواشک‌های لقمه‌یی و پذیرایی، ترش ترش" تا بتوانم لواشک‌هایم را در مترو بفروشم، دهانم فقط خشک‌تر می‌شود.