روی عرش کشتی وایسادی.باد از 6 طرف میزنه تو صورتت.میخواد پرتت کنه تو دریا.موجای لاشی مثل کوسه بالا و پایین میرن و منتظر توان.تو اما اصلا انگار نه انگار.یه گوشه رو عرش کنار دو نفر مشغولن.دارن عشق بازی میکنن.ساعت از 10 گذشته.دیگه کسی نیست بپادشون.شاید امشب آخرین فرصت پسرک واسه به آغوش کشیدن دختر باشه.شاید امشب شب آخر باشه.شاید اونشب کلا یه رویا باشه.
+بیا امشب حال و هوای آسمونو بگیریم!
هر کس قبل از خواب در هر جا سیگار بکشد،آنجا معبدش است!
+اوهووم!انتظار هیچ کامنتی برای این چرت پست نیست.
یه جورایی میتونم حس کنم دلت میخواد فقط حرف بزنی.فقط تعریف کنی.حتی اگی طرف مقابلت گوش نکنه.بعدشم یه آه بکشی و دست بکشی تو موهات....زمین و زمان و نفرین کنی...یه سیگار بزاری گوشه لبت و آروم بکشیش...فرو بری تو فکر.
مدام می کوشم چیزی بیان نشدنی را بیان کنم.چیزی توضیح ناپذیر را توضیح بدهم.از چیزی بگویم که در استخوان ها دارم،چیزی که فقط در استخوان ها تجربه پذیر است.چه بسا این چیز در اصل همان ترسی ست که گاهی درباره اش گفت و گو شد.ولی ترسی تسری یافته به همه چیز.ترس از بزگترین و کوچکترین،ترس،ترسی شدید از به زبان آوردن یک حرف.البته شاید این ترس فقط ترس نیست،شاید چیزی ست فراتر از هر چه که موجب ترس می شود.
کافکا
+آهای کریس دی بورگ،تاریخ تو که خوندی!